top of page

place.community Group

Public·148 members

Mga Halimbawa Ng Maikling Kwento Tungkol Sa Kalikasan


Mga Halimbawa Ng Maikling Kwento Tungkol Sa Kalikasan




Ang kalikasan ay isa sa pinakamagandang bagay na ibinigay ng Diyos sa sangkatauhan. Bawat bansa ay may maipagmamalaking tanawin. Dito sa Pilipinas, marami tayong maituturing na magagandang tanawin na hinahangaan at kinaiinggitan ng maraming banyaga. Gayunpaman, ilan sa atin ang tila nakakalimot at sadyang inaabuso ang inang kalikasan. Hindi ito magandang senyales sa hinaharap. Kaawa-awa ang mga susunod na henerasyon kung ngayon pa lang ay hindi natin aalagaan ang ating kalikasan.


Sa ibaba ay mababasa ninyo ang mga halimbawa ng maikling kwento tungkol sa kalikasan na malaki ang maitutulong upang magkaroon tayo ng kamalayan tungkol sa naturang usapin. May mga aral ding nakapaloob sa bawat kwento na magtuturo sa atin upang mas lalong pahalagahan, ingatan at mahalin ang kalikasan.


Download File: https://urlcod.com/2w3fen






















Ang Bulkang Taal


Ang kwentong ito ay hango sa isang artikulo na makikita sa [Pinoy Collection]. Ito ay tungkol sa isang prinsesa na nawalan ng kanyang gintong singsing sa lawa ng Taal at kung paano ito naging dahilan ng pag-usbong ng isang bulkan.


Nahulog sa dagat ang gintong singsing ni Prinsesa Taalita kayat nag-utos ang amang si Datu Balindo sa mga kawal na hanapin ito. Isang linggong nilangoy ng mga matipuno at matapat na alagad ng barangay ang lawa ng Bunbon ngunit wala isa man sa kanilang makakita sa singsing. Hindi pa rin nagtugot ang datu dahil ang singsing daw ay napakahalaga hindi lamang dahil ginto ito kundi dahil makasaysayan ito sa buhay niya.


Iyang singsing na iyan ay nagpasalin-salin sa kamay ng aking mga ninuno na pawang mga raha at lakan. Iyan pati ang piping saksi nang pagbuklurin ang puso naming mag-asawa.


Patawarin ninyo ako, mahal kong ama, luhaang sabi ni Taalita. Alam ko po ang kahalagahan niyan. Minamahal ko ang singsing nang higit sa buhay tulad ng pagmamahal ko sa nasira kong ina, subalit


Huwag kang lumuha, anak, sabi ng ama. Hayaan mot makikita pa rin iyan.


Sa mga naghahanap ng singsing, isang binata ang di naglulubay sa pagsisikap na makita ito. Hiningi niya ang tulong ng langit at di nga nagtagal ay nakita ang hinahanap. Nalunok pala ito ng isang malaking isda. Ibinalik niya ito sa prinsesa at sa laki ng utang na loob ng mag-ama naging malapit sa kanila ang binata. Hindi naglaon at naging magkasintahan si Taalita at Mulawin. Pumayag naman ang ama sa pag-iisang-dibdib nila dahil alam niyang mabait, matapat at mapag-kakatiwalaan ang lalaki.


Masaya ang buhay ng mag-asawa, at nang matanda na ang raha, si Mulawin na ang namahala sa barangay. Madalas na ang ginagawa nilang pasyalan ay ang lawa. Namamangka ang mag-asawa at natutuwang minamasdan ang mga isda at ibang nabubuhay sa dagat.


Isang araw, sa pamamangka nila, natanawan ni Taalita ang isang di-karaniwang bulaklak na nakalutang sa tubig.


Ano kaya iyan? tanong niya kay Mulawin.


Hindi ko alam, mahal ko, sagot nito. Baka isang uri ng halaman na hindi pa natin nakikita.


Subukan mong kunin, sabi ni Taalita.


Sumunod si Mulawin at hinila ang bulaklak. Ngunit sa kanyang paghila, may sumunod na malaking ugat na tila nakabaon sa ilalim ng tubig. Naramdaman ni Mulawin na umuuga ang kanilang bangka at biglang nagkaroon ng malakas na alon.


Anong nangyayari? sigaw ni Taalita.


Hindi ko alam! sagot ni Mulawin. Parang may galit sa atin!


Nagulat sila nang makita nila na ang kanilang kinuhang bulaklak ay nagbabago ng anyo. Naging isang mukha ito na may matatalim na mata at sungay. Tumawa ito nang malakas at sinabi:


Ako si Talim, ang hari ng mga lamang-lupa! Kayo ay nagkamali ng ginawa! Inabala ninyo ako sa aking mahimbing na pagkakatulog! Ngayon ay magbabayad kayo!


Bago pa sila makapagsalita, sumabog ang ilalim ng lawa at lumabas ang isang napakalaking bulkan. Nag-apoy ito at nagbuga ng mga bato at abo. Nagtakbuhan ang mga tao sa paligid at naghanap ng matutuluyan. Ang mag-asawa ay hindi nakatakas sa panganib at nalunod sila sa lawa.


Mula noon, hindi na tumigil ang pag-aalburoto ng bulkan. Ito ay tinawag na Bulkang Taal bilang alaala sa prinsesa na nawala dahil sa kanyang gintong singsing.


Aral:





  • Huwag tayong makialam sa mga bagay na hindi natin nauunawaan o hindi natin pag-aari.



  • Huwag tayong masyadong maging mapusok o makasarili sa mga bagay na gusto natin.



  • Huwag tayong maging sanhi ng pagkasira o pagkagambala sa kalikasan.




About

Welcome to the group! You can connect with other members, ge...
bottom of page